પ્રણયની ડાળ પર પ્રસંગોના ફુલ!!!!!!

યાદ છે હજી મને એ પળ તારી સાથે વિતાવેલી,
ઢાંકતી ચંદ્રને જેમ વાદળી, બસ એવી જ તારી એ લટ, જે મેં મારા હાથે હટાવેલી.

લાગણી એકબીજા પ્રત્યેની, ક્યાં આપનાથી કદી શબ્દોમાં વર્ણવાયેલી?
છતાંય અનુભવાતી જે સદાય વર્તનમાં, આંખોને બનાવી માધ્યમ, તેને વાંચી શકાયેલી.

આંકી શકું હું મુલ્ય તારી હાજરીનું, જીવનમાં મારા, એટલો સમજદાર હું નથી,
જાણું છું હું તો બસ એટલું, કે બની તું કદીક પ્રેમિકા, તો ક્યારેક પત્ની, ને ફરજ ઘણીવાર તે "માં" ની પણ બજાવેલી.

આવી મળે સરિતા જેમ કોઈ સાગરને, બસ એમ જ તું મારા ઘરમાં આવી સમાયેલી,
હાં!! તું જ તો છે એ “સેર”, જેમાં આપણા પરિવારની ખુશીઓ છે પરોવાયેલી.

સ્વીકારું છું આજે એ વાત ને હું, કે ભેટ એ કાયમ મળેલી વસ્તુ જ નૈ કિન્તુ સાથે માણેલી ક્ષણો પણ હોય છે,
વાત આ મને, જીવનમાં તારા આવ્યા પછી જ તો સમજાયેલી!!!!