मराठी ग़झल - अस्त

bahut dino ke baad urdu ke baad marathi me kuch likha..

ग़झलेला आस मला जगवायची होती
दुखांना आस तिला रंगवायची होती

दरवाज्यात माझ्या झुबंड दुखांची ही
अजुन थोडी देणी मला द्यायची होती .

का ऐवढ्यात वाटली माझी लाज तुम्हाला ,
फाटकी घोंगडी अजुन पसरायची होती.

लपलेल्या भावनांचा रंगतो खेळ अजुनी
मैत्रीची भाषा त्यांना समजायची होती

शोधुन घातले गाव पालटे त्यांनी,अजुन
काही दुखांना ओसरी सापडायची होती

शब्दांचे खरे अर्थ लिहिले त्यांनी कुठेतरी ,
अजुनी ती पुस्तके जीवनाला चाळायची होती .

कसे थोपवु संपणाऱ्या श्वासांना आता
अजुनी थोडी आमंत्रणे द्यावायची होती

आज जेव्हा मी अस्त पावलो सर्व दिशांनी ,
घाई त्यांना मला प्रकाश दाखवायची होती.

aap meri dusri ghazal padiye ..kabhi kabhi khayalato ko apni matrubhasha me accha dhal sakate ...aur maine isliye isko other language category me post kiya hain...translation ki jarur koshis karunga par mushkil hai...